Tι δεν θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και 1 χρόνο;
Μετά την σχετικά πετυχημένη διαχείριση του πρώτου κύματος η κυβέρνηση και η επιτροπή ειδικών έχουν προχωρήσει σε μια αλληλουχία λανθασμένων επιλογών, που εκτός του ότι διέλυσαν την ελληνική κοινωνία/οικονομία δεν κατάφεραν να ελέγξουν και την έξαρση της πανδημίας.
Ακόμα και στο πρώτο κύμα, το μη κλείσιμο των συνόρων όταν διαπιστώθηκε η έξαρση στην Ιταλία ήταν τουλάχιστον παράλογο, ενώ η υιοθέτηση του λοκντάουν παρότι ενδεχομένως υπερβολική μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω του άγνωστου κινδύνου της πανδημίας καθότι ακόμα δεν είχε ξεκαθαρίσει η θνητότητα και η μεταδοτικότητα του ιού.
Ακόμα και τότε βέβαια ήταν γνωστά τα πετυχημένα παραδείγματα διαχείρισης της πανδημίας από Ν. Κορέα, Βιετνάμ, Ισλανδία κα. Απτό καλοκαίρι και μετά δυστυχώς η κυβέρνηση αποφάσισε να ακολουθήσει την ήδη αποτυχημένη διαχείριση της ΕΕ. Υποδοχή τουριστών χωρίς έλεγχο*, άρνηση επιβολής πρώιμου αυστηρού λοκντάουν (έστω στις αρχές Οκτώβρη) ώστε να μηδενίσει έγκαιρα η έξαρση του ιού πριν περάσει σε εκθετική φάση, και εν συνεχεία επιβολή αποτυχημένων λοκντάουν με καταστρατήγηση της λογικής, δρώντας ουσιαστικά ως αρνήτρια της πανδημίας και της ορθολογικής διαχείρισής της.
*Στα πρότυπα της Ισλανδίας, αν ο στόχος είναι το zeroCovid θα έπρεπε να απαιτείται αρνητικό τεστ πριν την πτήση, κατά την άφιξη αλλά και την 5η μέρα παραμονής στη χώρα. Στο ενδιάμεσο διάστημα θα μπορούσε ο εισερχόμενος να παραμένει στο ξενοδοχείο/δωμάτιο του και να κυκλοφορεί στους υπαίθριους χώρους αποφεύγοντας τον συνωστισμό.
Σε περίπτωση που αυτό θεωρούταν μη βιώσιμο για τον τουρισμό θα έπρεπε μίνιμουμ να απαιτείται τεστ πριν και κατά την άφιξη και να έχει ανακοινωθεί εξαρχής ότι σε περίπτωση έξαρσης λόγω του τουρισμού, θα ακολουθούσε αυστηρό λοκντάουν στα τέλη Σεπτεμβρίου ή Οκτωβρίου.
Τι θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και 1 χρόνο;
Συνοπτικά η άμεση αλλά και μεσοπρόθεσμη αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτεί:
Α. Την υπαιθριοποίηση όσων περισσότερων κοινωνικών δραστηριοτήτων είναι δυνατό
Β. Τον περιορισμό της ενδοοικογενειακής μετάδοσης πιθανώς με επιτάξεις ξενοδοχείων
Γ. Μελέτες πρωτοκόλλων πρώιμης θεραπείας
Δ. Ενίσχυση του ΕΣΥ- Άμεση επίταξη ιδιωτικών δομών υγείας
Ε. Προαιρετικός! εμβολιασμός ηλικιωμένων-ευπαθών ομάδων
Στ. Πανυγειονομική απαίτηση αλλαγής της Επιτροπής Ειδικών και αντίστοιχα κοινωνικά αιτήματα άμεσης αλλαγής πλεύσης της Κυβέρνησης από την υιοθέτηση της παράλογης ευρωπαϊκής προσέγγισης με τα ήδη λίαν καταστρεπτικά αποτελέσματα.
Ιδανικά, στόχος θα ήταν να κρατηθεί ελεγχόμενη η διάδοση του κορωνοϊού (covid zero) και στη συνέχεια να εμβολιάζονταν οι ευπαθείς ομάδες ώστε να επανερχόμασταν σταδιακά στην πρότερη κατάσταση ει δυνατόν.
Aνεξάρτητα του αν θα επιτυγχανόταν το covid-zero, θα έπρεπε να:
Α. Προωθηθεί η υπαιθριοποίηση όσων περισσότερων δραστηριοτήτων είναι εφικτό.
Από τον Μάιο είχε επισημανθεί η ανάγκη τα σχολεία να αξιοποιήσουν καλά αεριζόμενους/υπαίθριους χώρους, αλλά και να προσαρμοστεί το σχολικό έτος με τρόπο που να αξιοποιούσε το εύκρατο κλίμα της χώρας μας.
Η υπαιθριοποίηση θα ήταν απαραίτητη ακόμα και αν υπήρχε μικρή ή μεγάλη έξαρση του κορωνοϊού. Είναι πλέον γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία της μετάδοσης συμβαίνει σε εσωτερικούς χώρους ιδιαίτερα σε συνθήκες συνωστισμού και κακού αερισμού.
Η εστίαση δεν θα έπρεπε να είχε κλείσει αλλά να παραμείνει ανοιχτή σε υπαίθριους χώρους με αύξηση των αποστάσεων σε φάσεις μεγάλης έξαρσης. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να προωθηθούν έτι περαιτέρω υπαίθριες αγορές. Πιθανώς ακόμα και λιανικού εμπορίου.
Β. Περιορισμός ενδοοικογενειακής μετάδοσης.
Στην Κίνα πέραν του αυστηρότατου lockdown υπήρχε και υποχρεωτικός διαχωρισμός όσων ατόμων νοσούσαν από τις οικογένειες τους. Αν και η μεν υποχρεωτικότητα δεν συνάδει με τις σχετικά* πιο φιλελεύθερες δυτικές κοινωνίες, ο προαιρετικός διαχωρισμός όσων νοσούν είναι αναγκαίος.
Η αξιοποίηση των άδειων ξενοδοχείων είτε επί πληρωμή είτε με επίταξη φαντάζει επιβεβλημένη.
*Πόσο φιλελεύθερες είναι άραγε οι κοινωνίες όπου για να πετάξεις τα σκουπίδια απαιτείται να στείλεις sms,απαγορεύονται επί μηνών οι νυχτερινοί περίπατοι, επιβάλλονται πρόστιμα για την μη χρήση μάσκας σε μοναχικούς περιπάτους και προωθείται όλο και περισσότερο η ιδέα του έστω εμμέσως υποχρεωτικού εμβολιασμού..
Γ. Πρώιμη θεραπεία: Μονοκλωνικά Αντισώματα, Υδροξυχλωροκίνη, Ιβερμεκτίνη
Στη συντριπτική πλειοψηφία της Δύσης οι κεντρικές οδηγίες συνιστούν στην πρώτη φάση της νόσου, πριν δηλαδή την ανάπτυξη πνευμονίας, ότι δεν χρειάζεται να ληφθεί κάποια αγωγή.
Φάρμακα όπως η Υδροξυχλωροκίνη(Plaquenil) και η Ιβερμεκτίνη έχουν δαιμονοποιηθεί ή κριθεί αναποτελεσματικά. Όμως, πλέον υπάρχουν πολλαπλές έρευνες που δείχνουν ότι πιθανότατα η πρώιμη χορήγησή τους περιορίζει σημαντικά τον αριθμό των σοβαρά νοσούντων και συνεπαγόμενα των θανόντων.
 |
| Πιθανή Δράση και Ασφάλεια Υδροξυχλωροκίνης |
https://www.youtube.com/watch?v=YxNwEb38eOQ&ab_channel=2FGDOCS (ιταλικό ντοκιμαντέρ σχετικά με την ιστορία της υδροξυχλωροκίνης. Αυτόματη μετάφραση υποτίτλων στα αγγλικά/ελληνικά στις ρυθμίσεις)
https://c19study.com/#early
https://c19ivermectin.com/
Κατά την περίοδο του Μαρτίου μάλιστα, η Υδροξυχλωροκίνη ήταν στις ελληνικές οδηγίες αντιμετώπισης της covid-19. Δυστυχώς δεν μας δόθηκαν ποτέ στοιχεία σχετικά με την όποια αποτελεσματικότητά της, πριν αυτή βγει από τις οδηγίες. Κατ' ελάχιστον, θα έπρεπε να έχουν εδώ και καιρό πραγματοποιηθεί μελέτες και στη χώρα μας που να διερευνούν την όποια θετική ή μη δράση τους.
 |
| https://swprs.org/on-the-treatment-of-covid-19/ Συγκεντρωμένα πρωτόκολλα πρώιμης θεραπείας |
 |
| Πρωτόκολλο πρώιμης θεραπείας McCullough |
Παράλληλα, φάρμακα αμφίβολης θεραπευτικής αξίας αλλά μεγάλου οικονομικού κόστους ,όπως το Remdesivir χορηγούνται σχεδόν σε όλους τους σοβαρά πάσχοντες (παρά ανεξάρτητες μελέτες που επισημαίνουν την μη αποτελεσματικότητά του). Πιθανώς, η έλλειψη μεγαλοφαρμακευτικών λόμπι που να στηρίζουν τις πάμφθηνες Υδροξυχλωροκίνη και Ιβερμεκτίνη εξηγούν την δυσανάλογη αυτή αντιμετώπιση.
Tην ίδια ώρα, στη χώρα μας, τα πιθανότατα αποτελεσματικά μονοκλωνικά αντισώματα είναι εκτός συζήτησης για την ώρα, ενώ τα εμβόλια προβάλλονται μονίμως ως πανάκεια.
*Τα μαζικά τεστ αν δεν ακολουθούνται από τον προαιρετικό διαχωρισμό νοσούντων-υγειών, χάνουν σε σημαντικό βαθμό την όποια αξία τους. Αξία μάλιστα που μεγενθύνεται αν ελληνικές κλινικές μελέτες επιβεβαιώσουν την χρησιμότητα των προτεινόμενων πρώιμων θεραπειών.
Δ. Ενίσχυση ΕΣΥ- Επίταξη Ιδιωτικών Δομών
Ο διπλασιασμός-τριπλασιασμός των ΜΕΘ αν και σημαντικός, δεν αποτελεί την απόλυτη λύση στο πρόβλημα της πανδημίας, καθώς ιδανικά αυτή πρέπει να ελεγχθεί πριν φτάσουμε στο σημείο υπερσυσσώρευσης σοβαρά νοσούντων, ενώ η επιβίωση όσων εισάγονται στις ΜΕΘ κινείται στο 40-50%. Φυσικά στην παρούσα φάση η μαζική επίταξη ιδιωτικών δομών είναι επιβεβλημένη, αφού είναι αδιανόητο και συνάμα εγκληματικό να χάνεται κόσμος ενώ υπάρχουν κενά κρεβάτια ΜΕΘ στον ιδιωτικό τομέα.
Η ενίσχυση του ΕΣΥ(σε κάθε βαθμίδα) είναι κρίσιμη ανεξάρτητα πανδημίας. Η προωθούμενη ΣΔΙΤοποίηση της Υγείας μόνο επιζήμια αποβαίνει για την πλειονότητα της κοινωνίας εις όφελος ορισμένων κλινικαρχών, πολυεθνικών και ασφαλιστικών εταιριών. Οι αργομισθίες και τα φακελάκια είναι υπαρκτά προβλήματα του ΕΣΥ (και γενικότερα του Δημοσίου) που απαιτούν μεγάλη βελτίωση. Η συνεχιζόμενη υποκατάστασή τους όμως, με (ημι)ιδιωτικές κερδοσκοπικές δομές οδηγεί στην υποβάθμιση της παρεχόμενης υγείας για την πλειονότητα μιας ολοένα και περισσότερο φτωχοποιούμενης κοινωνίας.
Ε. Ερωτήματα για τη Δυτική Δυστοπία και Εμβόλια
Ο παραλογισμός στην αντιμετώπιση της πανδημίας δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο αλλά είναι ο κανόνας σε όλη σχεδόν την ΕΕ, την Λ. Αμερική αλλά και στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ.
Ενώ τελικά η συνολική θνητότητα κυμαίνεται κάπου μεταξύ 0.5-1% προβάλλεται ως σχεδόν μια νέα μαύρη πανώλη, παρόλο που η αύξηση των θανάτων ετησίως σύμφωνα με την παρακάτω έρευνα κυμαίνεται από αρνητική έως 15%.
Φυσικά σε χώρες που έλεγξαν την πανδημία εξαρχής όπως η Ν.Κορέα και η Νορβηγία είχαμε έως και μείωση των θανάτων. Παράλληλα, χώρες που δεν εφάρμοσαν πολύμηνα αυστηρότατα λοκντάουν ,όπως η Σουηδία και Ελβετία, τα πήγανε αρκετά καλύτερα από χώρες που εφαρμόζουν τέτοια μέτρα όπως η Ισπανία, η Χιλή, το Βέλγιο, η Αγγλία κα.
 |
| Έρευνα υπερβάλλουσας θνητότητας από το μ.ο. για το 2020 |
Η προβολή ότι όλα γίνονται για "την υγεία μας" γεννά πολλαπλά ερωτήματα όταν δεν ακολουθούνται τα παραδείγματα επιτυχημένης διαχείρισης που ήταν γνωστά από την περυσινή Άνοιξη. Αντίστοιχα ερωτήματα γεννά και η εμμονή στα αποτυχημένα λοκντάουν χωρίς παράλληλη έστω προώθηση μέτρων υπαιθριοποίησης και περιορισμού ενδοοικογενειακής μετάδοσης. Λοκντάουν που τελικά δεν προσφέρουν κάποιο ιδιαίτερο όφελος στην αντιμετώπιση της πανδημίας ενώ παράλληλα προκαλούν μακροχρόνια οικονομικοκοινωνική καταστροφή στην πλειονότητα της κοινωνίας.
Την ίδια ώρα, τα πειραματικά εμβόλια προωθούνται ως η απόλυτη πανάκεια έναντι της πανδημίας. Μιας πανδημίας που κατά βάση προκαλεί σοβαρή νόσηση σε ηλικιωμένους και άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Η εμμονή να εμβολιαστεί όλος ο ενήλικος πληθυσμός(πιθανώς σύντομα και ο ανήλικος) ανεξάρτητα κινδύνου και χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το (έστω χαμηλό αλλά) άγνωστο μεσομακροπρόθεσμο ρίσκο γεννά και πάλι εύλογα ερωτήματα, ενώ εγείρει και διάφορα ζητήματα που εύστοχα αναλύει η δημοσιογράφος Νέλλη Ψαρρού στις αναρτήσεις της.
Άποψη του γράφοντος είναι ότι τα εμβόλια θα πρέπει να είναι αυστηρά προαιρετικά για όλους, ενώ αν ο στόχος των Δυτικών κυβερνήσεων ήταν το covid-zero, η μέχρι τώρα προσέγγισή τους θα ήταν τελείως διαφορετική και όχι ένα συνεχές παραλογισμού.
Στ. Κοινωνική και πανυγειονομική αντίδραση
Μετά από 5 μήνες αποτυχημένου λοκντάουν η κυβέρνηση έχει κάψει όλο το πολιτικό κεφάλαιο που είχε μαζέψει μετά την σχετικά πετυχημένη αντιμετώπιση του πρώτου κύματος. Η πλειοψηφία του κόσμου διακατέχεται από ένα μίγμα αγανάκτησης, απόγνωσης και εξάντλησης.
Είναι αναγκαίο να υπάρξει κοινωνική πίεση για άμεση αλλαγή πλεύσης στη διαχείριση της πανδημίας και της επερχόμενης οικονομικής κρίσης. Η επερχόμενη οικονομικοκοινωνική κρίση σε συνδυασμό με την όλο εντεινόμενη κρατική απονομιμοποίηση δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα. Αν η κυβέρνηση εμείνει στην καταστολή κάθε αντίδρασης το σπιράλ κατάρρευσης των τελευταίων μηνών θα επιταχυνθεί, επιτείνοντας το διαμορφώμενο περιβάλλον δυστοπίας.
Αντίστοιχα, πρέπει να υπάρξει πανυγειονομική πίεση για σημαντικές αλλαγές πλεύσης και αναγκαστικά και σύνθεσης της επιτροπής ειδικών. Η κάλυψη/προώθηση εμφανέστατα παράλογων μέτρων εναντίον της πανδημίας, ενώ ταυτόχρονα τηρούσαν σιγή ιχθύος σχετικά πχ με την απαραίτητη ενδυνάμωση του ΕΣΥ, έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτο πλήγμα στην αξιοπιστία των περισσότερων μελών της.
Και η κυβέρνηση και οι επιλεγμένοι ειδικοί έχουν αποτύχει. Είναι πλέον ευθύνη της κοινωνίας να απαιτήσει και ιδανικά να πετύχει την άμεση αλλαγή πλεύσης ώστε να γίνουν ουσιαστικές προσπάθειες για να αντιμετωπισθούν συλλογικά οι παρούσες και επερχόμενες κρίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου