Γιατί επεκτείνεται το Lockdown? Πότε θα χαλαρώσουν τα μέτρα;

Γιατί επεκτείνεται το Lockdown?
1. Γιατί ήμασταν απροετοίμαστοι και 
2. Γιατί καθυστερήσαμε σημαντικά να λάβουμε μέτρα που θα ήταν κοινωνικά και οικονομικά πολύ ηπιότερα απ'όσα αναγκαστικά λαμβάνονται τώρα.

Ενώ, γνωρίζαμε από τέλη Ιανουαρίου τι γινόταν στην Κίνα, δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία για έλεγχο της επιδημίας στη χώρα μας. Παράλληλα, δεν επιβλήθηκαν αυστηρά μέτρα σε ταξιδιώτες από το εξωτερικό ώστε να περιοριστούν τα πιθανά εισαγόμενα κρούσματα. Η καθυστέρηση ήταν χαρακτηριστική, καθώς ακόμα και όταν η επιδημία άρχισε να φουντώνει στην Ιταλία (τέλη Φλεβάρη) οι πτήσεις/κρουαζιέρες συνεχίζονταν κανονικά.
Έτσι, η επιδημία ξέφυγε και δεδομένου του σημαντικά αποδυναμωμένου ΕΣΥ αλλά και του χάους που κυριάρχησε στην Ιταλία άρχισε η επιβολή μέτρων Καραντίνας, ευτυχώς ταχύτερα σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Συλλογική/Ατομική Ευθύνη
Είναι ευνόητο, ότι πρέπει να προσέχουμε όλοι μας να μη νοσήσουμε αλλά και να μην διασπείρουμε τη νόσο. Προσωπικά, βρίσκω καταδικαστέο το να κατηγορούνται δυσανάλογα οι πολίτες γιατί δεν ξέρουν να ζουν λες και βρίσκονται διαρκώς σε χειρουργική αίθουσα. Από την στιγμή που δεν πάρθηκαν εξαρχής τα αναγκαία μέτρα αν θέλουμε να επιμερίσουμε από τώρα τις ευθύνες είναι σαφές που αναλογεί το σημαντικότερο μερίδιο.

Ολικό Lockdown?

Παρά την απαγόρευση κυκλοφορίας (ή καλύτερα την κυκλοφορία υπό όρους) , ακόμα δεν έχουμε περάσει σε 100% lockdown. Όπως καταλαβαίνουμε και εδώ ούτε καν οι Ιταλοί δεν εφαρμόζουν μέτρα επιπέδου Κίνας. Τα μέτρα Κίνας θα επιτρέψουν τον αμεσότερο περιορισμό των κρουσμάτων/θυμάτων. Πιθανώς, η επιβολή όλων των αντίστοιχων μέτρων να κρίνεται υπερβολική, αλλά η αλά καρτ εφαρμογή μέτρων πρέπει να γίνεται με προσοχή.
Πχ το να κλείσεις χώρους εργασίας με μεγάλο αριθμό εργαζομένων ή/και  "πυκνότητα" εργαζομένων μάλλον είναι αποδοτικότερη από την απαγόρευση περιπάτων. Όπως και το να απαγορεύσεις/περιορίσεις την χρήση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς καθώς οι κλειστοί χώροι λειτουργούν ως "φωλιές κορωνοϊού".

Όπως, εύστοχα αναλύει ο Τomas Pueyo τα μέτρα Lockdown μας δίνουν χρόνο για να προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την πανδημία, με σταδιακά προσαρμογή των μέτρων ανά περιοχή  ανάλογα με την τοπική εξέλιξη της επιδημίας.    

"Κινέζικο Σφυρί- Κορεάτικος Χορός"

Πότε θα χαλαρώσουν τα μέτρα; Πώς προχωρά η προετοιμασία;

Ακριβώς δεν μπορούμε να ξέρουμε. Όσο πιο καλά και γρήγορα προετοιμαστούμε τόσο ταχύτερα θα μπορούν να υποχωρήσουν κάποιοι περιορισμοί.Η καθυστέρηση να διορθώσουμε τα λάθη και τις ελλείψεις συνεπάγεται ακόμα περισσότερα κρούσματα και θύματα. Αν και γίνονται προσπάθειες, συνεχίζουν να υπάρχουν σημαντικές αδυναμίες σε καίριους τομείς που έχουν επισημανθεί και σε προηγούμενες αναρτήσεις:

1) Νοσοκομεία κέντρα διασποράς. Αν και γίνονται προσπάθειες, συνεχίζουν να υπάρχουν πολλαπλά κρούσματα υγειονομικών. Η αναμενόμενη κορύφωση της επιδημίας  μαζί με τις ελλείψεις σε προστατευτικό εξοπλισμό θα επιτείνουν το φαινόμενο. Είναι απολύτως αναγκαία η δημιουργία δομών, που θα μειώνουν την πιθανότητα μετάδοσης της νόσου και φυσικά πρέπει να καλυφθούν οι ανάγκες σε εξοπλισμό, είτε με αγορά από το εξωτερικό, είτε με τοπική παραγωγή επαναχρησιμοποιούμενων μασκών και στολών.Το επιχείρημα ότι υπαίθριες δομές θα προκαλέσουν αίσθημα τρόμου ενώ απαγορεύονται οι μετακινήσεις είναι μάλλον άστοχο.

Walk-Through δομές σε Νοσοκομεία της Ν.Κορέας

2) Τι γίνεται με τα τεστ;
Μια από τις σημαντικές αδυναμίες στην αντιμετώπιση της πανδημίας είναι η έλλειψη τεστ. Σε σχεδόν έναν μήνα έχουμε κάνει λίγο πάνω από τα μισά που γίνονται στην Ν.Κορέα(15.000) σε 1 μέρα. Πρέπει άμεσα να διευθετηθεί αυτό το ζήτημα ώστε να λαμβάνονται αποφάσεις με καλύτερα δεδομένα αλλά και να γίνεται καλύτερη διαχείριση των ύποπτων περιστατικών. Πλέον υπάρχουν αρκετές εταιρίες σε Κίνα και Κορέα που παράγουν σημαντικές ποσότητες τεστ με λογικό κόστος.
3) Προσλήψεις Ιατρών/Νοσηλευτών. Χρειάζονται ΑΜΕΣΑ περαιτέρω μαζικές προσλήψεις. Πέραν των αρχικών 2000 προσλήψεων με διετή σύμβαση, τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί ως τώρα αφορούν 4μηνες συμβάσεις εν αναμονή ειδικευομένων και προγράμματα εθελοντισμού. Οι παραπάνω προτάσεις είναι στα όρια του εμπαιγμού. Η αντιμετώπιση του θανατηφόρου ιού δεν είναι πρόγραμμα αναδάσωσης...
Στην Ιταλία τουλάχιστον 20 υγειονομικοί έχουν χάσει την ζωή τους. Το ρίσκο είναι δυσανάλογο οποιασδήποτε ανταμοιβής.. Κατ'ελάχιστον πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα μονιμοποίησης σε όσους ριχτούν στην επικίνδυνη αυτή μάχη.
Δεν γίνεται να καθυστερούν άλλο οι προσλήψεις καθώς κανονικά θα απαιτηθεί και χρόνος για την εκπαίδευση του προσωπικού. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να ανοίξουν περαιτέρω ΜΕΘ και να επανδρωθούν περιφερειακά Νοσοκομεία.

4) Ταξιδιώτες. 
Επιτέλους προχωράνε τα μέτρα περιορισμού ταξιδιών από το εξωτερικό. Καραντίνα πρέπει να επιβάλλεται υποχρεωτικά σε όλους όσους έρχονται από χώρες του εξωτερικού.

5) Πρέπει να γίνει συντονισμένα προσπάθεια να εξαλειφθούν φαινόμενα αισχροκέρδειας.